Σκόνη...

Θέλει ξεσκόνισμα δαμέσα...

Σαν σήμερα...

Ήταν σαν σήμερα, πριν απο μια δεκαετία, όταν αποφασίσαμε να περπατήσουμε μαζί. Καταλήξαμε σήμερα να ταξιδεύουμε στο μικρό μας βαρκάκι κουβαλώντας τις αναμνήσεις εκείνης της νύκτας, και αποκτώντας ακόμα δύο επιβάτες.
Το ταξίδι μας θα συνεχίσετε μέσα στην ήρεμη θάλασσα της χαράς της ζωής και στους τρικυμισμένους ωκεανούς των δυσκολιών της, μην ανησυχείς η ΑΓΑΠΗ που είναι καπετάνιος ξέρει να οδηγεί με σταθερό χέρι και να αράζει στα πιο απάνεμα λιμάνια.
Αγάπη μου ξέρω ότι δεν θα το διαβάσεις ποτέ αλλά να ξέρεις ότι σε ΑΓΑΠΟΥΣΑ, σε ΑΓΑΠΩ, και ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ, για πάντα.

ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΙ....

Περασμένα μεγαλεία...

και διηγόντας τα να κλαίς.